Η Μελίτσα, η προσωποποίηση του δένδρου που έχει ταυτιστεί με την Ελλάδα,
περιηγείται με τα παιδιά στους ελαιώνες και τα ελαιοτριβεία και τους
αφηγείται με ιδιαίτερα χαριτωμένο τρόπο τα προτερήματα του πολύτιμου
δένδρου. Αλλά το ταξίδι δεν περιορίζεται στο χώρο. Επεκτείνεται και στο
χρόνο. Από την αρχαία Ελλάδα και το στεφάνι από ελιά ως το κλαδί ελιάς
που έφερε στο Νώε το περιστέρι. Το ταξίδι συνεχίζεται στον ελαιώνα της
Γεθσημανής και φθάνει ως το καντήλι και το λαδάκι με το οποίο αλείφει ο
νονός το βαπτιστήρι του.
